Kes Tıraşı..

Share

Sizin hiç canınızı acıtan biri oldu mu?
İnsan çocuğunun, eşinin ya da herhangi birinin canını acıtıp sonra yüzüne nasıl bakabilir..
Misal, onu sevdiğini söyleyebilir mi.. Ne kadar inandırıcı olabilir..
Şiddet uyguladığın kişinin seni sevmesi, saygı duyması mümkün olabilir mi?
-*-
İnsanın değiştiremediği alışkanlıkları vardır. Misal parti değiştirmek zordur. Tuttuğun takımı değiştirmek çok zordur. Kadınları bilmem ama, biz erkeklerin berberimizi değiştirmemiz imkansızdır. Başka bir berbere gitmek zorunda kalırsan esas berberin çok bozulur. Çünkü senin saçının, sakalının uzama tarihini bilir, bir başka berberin yaptığı tıraşı hemen tanır.

Yine tıraş zamanım gelmişti. Haydi yıllardır gittiğim berbere.. Selam, hoş beş. Yeni bir çırak başlamış. Çocuğa; “Sen okuyor musun”, diye sordum. “Okuyorum amca, dedi, yaz tatilinde harçlığımı çıkarayım diye çalışıyorum” “Aferin, aferin “ dedim. Biz berberle laflarken çocukta fırçayla yerlerde ki kılları, tozları filan süpürüyordu. Berber bir ara usturayı bıraktı, “ ulan senin gelmişini, geçmişini “ diye söverek yerleri süpüren çocuğa hücum etti. Kulağına yapıştı, çekti, büktü. “ Ulan puşt, doğru dürüst süpür”, deyip ensesine okkalı bir tokat indirdi. Çocuğun elindeki faraş bir tarafa, fırça bir tarafa savruldu. Zavallı çırak ağlamaklı dışarı çıktı. Berber “ bu yeni nesilden bir halt olmaz. Bizim zamanımızda böyle miydi? Usta tokadı bastımı gözümüzde şimşek çakardı. Biz bu mesleği dayak sayesinde öğrendik” diye söyleniyor, bu davranışını onaylamamı bekliyordu. Tezgaha bıraktığı usturayı aldı, kendince yarım kalan tıraşımı tamamlayacak. Berberin kolundan tuttum, sonra:
“ Bırak, kes tıraşı.. “ dedim.
Afallayan berber, “ ne, nasıl, tıraş bitmedi ki .. “ filan diye kekeledi. Kalktım, askılıkta ki ceketimi aldım. Ücretini sehpaya bıraktım. Berber elinde ustura, şaşkınlıkla beni izliyordu. Suratımın yarısı traşlı, yarısı sabunlu kapıdan çıkarken döndüm; “ Berber efendi, dedim, sen zavallı çırağın değil benim kulağımı büktün, bana tokat attın.”
Çektim kapıyı çıktım. Çırak az ötede duvarın dibine çökmüş sessizce ağlıyordu. Beni böyle yarım traş görünce yüzüne bir gülümseme yayıldı. Gülümseyip el salladım.
Evet alışkanlıkları değiştirmek zordur.. Hele berberi değiştirmek imkansızdır. Ama değiştirdim, bir daha da bu kulak bükücü berbere gitmedim.
Hasan Aksoy

Leave A Reply