Giysilerin Dili OlsaYemeden giyime, elektronikten zücaciyeye, uçak biletinden oyuncağa bin bir çeşit mal ve hizmetin satıldığı AVM’nin kapanış saati gelmişti. Günün yorgunluğu yüzlerinden okunan çalışanlar telaşla etrafı topluyor, düzenliyor, bir taraftan da ertesi günün hazırlığını yapıyordu. Nihayet insanlar çekilmiş, ışıklar sönmüş, güvenlik personeli dışında kimse kalmamıştı.Gecenin bu saatinde artık sahne onlarındı. Onlar, beş katlı AVM’de…
Organik Bir Hıyarın Yaşam serüveni ( Yol Kenarı Hikâyeleri – 2 ) Çok kötüsünüz.. Hikayenin başlığını görünce “kim bilir yine hangi kodamana sallayacak..“ dediğinizi duyar gibiyim. Yok, bu hıyar bildiğiniz sade hıyar. Otuz beş yıllık şehir maceramız bitmiş, organik hıyarın, domatesin peşine düşmüş, gelip köylü olmuştuk. Marketten alınan sebzenin, meyvenin ne tadı vardı,…
Organik Hayatın Bedeli (Yol Kenarı Hikâyeleri – Üç) Köy çocuğuysan, aş-iş derdine sebep yıllarca şehir yerinde sürünmüşsen, yaşlanıp emekli olduğunda toprak seni çağırır; tıpkı benim gibi. Bunca yıldan sonra organik hıyarın, domatesin peşine düşmüş tekrar köylü olmuştuk. “Bismillah” deyip işe hıyar yetiştirmekle başlamıştım. Fideler yeşerip çiçeklendikçe ben sevinçten uçuyorum. Aman o da ne,…
Hep yolun, yolcuların hikâyeleri anlatılmıştır; edebiyatta, sinemada. Oysa yolları yol yapan etrafında ki sınırlardır, bariyerlerdir, çizgilerdir.. Bu seride ki öykülerimiz sınırların, çizgilerin dışına, yani yol kenarlarına aittir. -*- Sayfamı takip eden, arada göz gezdiren dostlar bilir, yazı çizilerimde “ torpağ, illa da torpağ” deyip durmuşumdur. Otuz yıl insanla ilgili bir iş yapıp, canından…
ZAMAN EN ÇOK GÜZELLERİ VURUR Telefonum çaldı, açtım. Karşıda ki selamsız lafa daldı; “Yüzüne bakılacak hali kalmamış” dedi. Üniversiteden arkadaşım Salih’ti arayan. “Hayırdır, neden söz ediyorsun?” dedim. “Sana bir fotoğraf attım, bak bakalım tanıyacak mısın” dedi. Açtım, bir kadın fotoğrafıydı. Dikkatle süzdüm, tanıdığım kimseye benzetemedim. “Kim bu, tanımak zorunda mıyım, söylesene” diye çıkıştım. “Sana…
ÇOCUKLUĞUMUZDA BAYRAM · Köy evlerinin ahşap kapılarını tekmeleyip, çökelek kokan ellerini öptüğümüz teyzelerin verdiği çay şekeri demekti bayram, · Babamızın şehirden aldığı, kalıp saçakları sarkan “Angara lastiği ayakkabı” demekti bayram, · Anamızın öğlen yemeği niyetine, köy ekmeğine sürdüğü tereyağı ya da salça demekti bayram, · Annesini kaybetmiş yetim arkadaşımızın acısını çocukça paylaşmak, onunla üzülmekti…
KÖY ŞİİRLERİ – 5 Sofra bezi üzerinde yer sinisi Etrafında çoluk, çocuk sürüsü Ana sacda yapar ekşili ekmeği Kapış kapış, sanki kuşlar misali -*- Saçma adetler hep çocuk ile kadına Gelinler susar, konuşmazdı yıllarca Kadın erkek evlenir, çocuk yapar da Sevemezdi çocuğu büyüklerin yanında -*- Halı nerede, kilim nerede Tezek yoksula koltuk, sandalye Keçi…
KÖY ŞİİRLERİ – 4 Sürüyü gelinler sağardı Yoğurdu kaynana yapardı Karı koca kavga edince Kaynana zil takar oynardı -*- Su çeşmeden bakraçla getirilirdi Susayana bakır tasla sunulurdu Teşekkürün köylücesi çok özeldi “Ölmüşlerinin canına değsin“ denilirdi -*- Eşek tarlaya servis çekerdi Erkekler biner, kadınlar yürürdü Kadın binmiş de biri görmüşse Utanır, kendini yere atardı -*- Eşeğe…
KÖY ŞİİRLERİ – 3 Evlenince ödenirdi başlık parası Çeyiz sandığını bir küheylan taşırdı Şimdi düğün paketi diyorlar adına Yine ağlıyor oğlan tarafın anası -*- Kıtlıkta ekmek yapmışlar darı ile arpayı Katık eylemişler arasına buğdayı Çare bilmemişler devlet denen babayı Verip omuz omuza, her şey kardeş payı -*- Kadın karnı burnunda tarlaya giderdi Doğan bebeği…
VEFAT ETMİŞ BİR ARKADAŞIN DOĞUM GÜNÜ Teknoloji bugünkü kadar hayatımıza girmemişti. Bizler de günün koşullarına uygun yaşıyor, sorunlar karşısında kendimizce çözümler üretiyorduk. Misal, sevdiklerimizin doğum günü, evlilik yıldönümü gibi önemli günleri unutmamak için masa üstü takviminde, ilgili tarihlere not düşerdik. Neyse ki cep telefonu, bilgisayar, internet vs. imdada yetişti de bunlar sorun olmaktan çıktı.…
