KÖY ŞİİRLERİ – 4
Sürüyü gelinler sağardı
Yoğurdu kaynana yapardı
Karı koca kavga edince
Kaynana zil takar oynardı
-*-
Su çeşmeden bakraçla getirilirdi
Susayana bakır tasla sunulurdu
Teşekkürün köylücesi çok özeldi
“Ölmüşlerinin canına değsin“ denilirdi
-*-
Eşek tarlaya servis çekerdi
Erkekler biner, kadınlar yürürdü
Kadın binmiş de biri görmüşse
Utanır, kendini yere atardı
-*-
Eşeğe buğday çuvalların yüklerdik
Öğütmek için su değirmenine giderdik
Değirmenci kral, havasından geçilmez
Sıra senin, benim deyi kavga ederdik
-*-
Orak, ellikle buğday biçilirdi
Şelek ile harmana taşınırdı
Kara patoz çook sonradan
At ile öküzle düven sürülürdü
-*-
Musahip kardeş tutulurdu
Kirvelik sıkı bir dostluktu
Dedeler gelirdi köylere
Dargınlıklar son bulurdu
-*-
Askerliği gelen evlere misafir olurdu
Büyüklerden kaytarma dersi alırdı
Harçlık için atletine gizli cep dikilir
Çaldırmasın deyi sıkıca tembihlenirdi
-*-
Kadın saçı tahta tarakla taranırdı
Düşen saçlar bir bir toplanırdı
Çiğnenmesi büyük günahtır diye
Yumak edip taş duvara saklanırdı
-*-
Erkeğimiz hizmetkâr, maraba
Kadınımıza derlerdi totaba
Tarla ağanın, emek bizim
Çalışırdık karın tokluğuna
-*-
Köyde çokça kavga, dövüş olurdu
Candarma bile gelse ayıramazdı
Bir kadın yazmasını atarsa ortaya
Uzlaşı olur, kavga son bulurdu
Hasan Aksoy