KÖY ŞİİRLERİ – 3
Evlenince ödenirdi başlık parası
Çeyiz sandığını bir küheylan taşırdı
Şimdi düğün paketi diyorlar adına
Yine ağlıyor oğlan tarafın anası
-*-
Kıtlıkta ekmek yapmışlar darı ile arpayı
Katık eylemişler arasına buğdayı
Çare bilmemişler devlet denen babayı
Verip omuz omuza, her şey kardeş payı
-*-
Kadın karnı burnunda tarlaya giderdi
Doğan bebeği çaputlara sarardı
Göbek bağını bir taşla keser de
Kaldığı yerden kazma sallardı
-*-
Ayakkabı giyerdik, çıt çıtlı naylon
Kıyafet eski, görünmez yamadan
Anamız yorgan, döşek yüzlerdi
Artan bez bize olurdu pantolon
-*-
Kızlar atıp çengeli omuza
Su almaya giderdi çeşmeye
Görmek için güzelim kızları
Köy gençleri yatardı pusuya
-*-
Nasılsa Allah verir deyi rızkını
Toprak götürür deyi yükünü
Her evde beş, altı çocuk olurdu
Yoktu daha kontrolü, hapı, ilacı
-*-
Bir odada bütün nüfus yaşardı
Gece kalkan yerdekini çiğnerdi
Düğün gecesi köşk kurulur ahıra
Gelin-damat pireli köşkte yatardı
-*-
Çocuğun ağrırsa gözü, kulağı
Ana sütü konurdu, derdin ilacı
Soğuktan çatlarsa elin, ayağın
Sürerdin taze sütün kaymağı
-*-
Saklanırdık öğretmeni görünce yolda
Silgiyi iple taşırdık boynumuzda
Güveli unu, yağı verirdi devlet baba
Anamız bişi yapar, yerdik okulda
-*-
Kar yağar, erkekler ava giderdi
Bir kekliğe on kişi hücum ederdi
Baharda doğardı oğlak ile kuzular
Kimimiz onlara çobanlık ederdi
Hasan Aksoy