Bizim ellerde Başında sekizgen şapka, Ayakta Angara lastiği Kaşları buğday başağı En çok ta gülümseyen Bıyık demektir baba ** Bizim ellerde Susamış toprak misali Çatlamış, nasırlı ve kutsal öpülesi, Bir çift el demektir baba ** Bizim ellerde Sevgisi yüreğinde tutuklu Gözleriyle okşayıp bizleri Rüyasında bağrına basan Adam demektir baba ** Bizim ellerde Erkeklik rolüne kurban…
“Hiçbişi olmasa bile kesin bişiiler oldu”, diyerekten İstanbul seçimi iptal edilmiş ve yenilenmişti. Ancak, iktidar seçimi iptal ettirdiğine bin pişman olmuştu. Çünkü, 14.000 olan oy farkı, iki ayda tam 800.000 olmuştu.. AAAAA… Ajansı da çaresiz sonucu erkenden vermişti.. İlk seçimde olduğu gibi telefonum çalmaya başladı. Önce Malatya’dan babam aradı. Hal hatır, sonra “ Adalet yerini…
– Ayrıldık, dedi. – Üzüldüm, dedim, zor olur ayrılıklar.. Boş boş baktı yüzüme. Devam ettim, – Yaşanmışlıklar.. Anılar.. Hayaller.. Düşler.. Boğulacak gibi olur insan.. En zoru da bir şeyleri iade etmektir, dedim.. – Neyin iadesi, anlamadım, dedi.. – Ne bileyim, birlikte olduğunuz zaman diliminde birbirinize verilmiş şeylerin iadesi.. Misal, fotoğraf vermişsinizdir birbirinize.. Belki koynunuzda saklamışsınızdır..…
Oy Sivas Bir Temmuz sıcağında Kimi daha çocuk uykusunda Kiminin yeni terlemiş bıyığı Kimi yudumlarken Son kadehini hayatın Sardı dört bir yanı Sakaldan ateş Cübbeden alev Sardı cehennem zebanileri.. Söyle hangi kitapta yazar Ateşe vermek, Hem diri diri Yakmak bir canı, cananı.. ** Oy Sivas Daha ekilecek tohumumuz vardı Toprak toprak.. Söylenecek türkümüz vardı Yükü…
Köy evinin kerpiç duvarına çakılı bir çiviye iple asılırdı.. Özenle çerçeveletilmiş.. Ailenin büyükleri, çocuklar.. İlla da kız yada oğlanın evlilik fotoğrafları.. Siyah beyazdı bu fotoğraflar.. Meğer bu iki rengin hayatımızda ne çok yeri varmış.. Çocukluğumuzun televizyonları siyah beyazdı.. İlkokulda giydiğimiz önlük siyah, yakalık beyaz.. Yazı tahtası siyah, tebeşir ise beyaz.. Simsiyah saçlar, gün gelir beyazlara…
Bizler en çok “ bizim adımıza kahramanlık yapanları “ severiz.. Aziz Nesin en çok bu sebepten sevilmiştir.. Çünkü “ yüzde altmışımız aptal “ demek cesaretini göstermiştir.. Herkes de işine geldiği gibi kullanmıştır bu sözü.. Kendini bu yüzde altmışın dışında tutarak.. -*- Kendi deyimiyle “ boyunun iki katı kitap” yazar. Toplumda ki gariplikleri ulaşılması zor bir…
Hele bak şu gençlere Yürüdüler diye copladığımız Konuştular diye gazladığımız Direndiler diye fidan fidan kıydığımız Hele hele Hele bak şu ergen sürüsüne.. -*- Hele hele Hele bak şu gençlere Bıraksan yıkacak bendini Bir yudumda içecek güneşi Üflese söndürecek karanlığı Öylesine gözü kara Hele hele Hele bak şu kıl yumağı keçilere.. -*- Hele hele Bak hele…
Saygı değmez büyüklerim Selam edip öpemem O kirli ve kanlı ellerinizden Çünkü burada, Yaştan saymıyorlar Geçen yılları Çünkü ben, Ben, büyümeyen bir çocuğum Size haberlerim var Ötesinden dünyanın Hani bir ömür Çırpınır, yırtınırsınız ya Cennet ve huri deyi Nafile yormayın O tatlı canı Çünkü Cennet-i ala da Kalmamış tek kişilik yer Ölümüne sebep olduğunuz Bunca…
Dostluğu yazıyorsun, nedendir, dedi. Sinemizde dostun attığı gül yarası, ondandır, dedim. Kadınları yazıyorsun, dedi. Acılar, ağıtlar, gözyaşı bitmiyor, ondandır.. Ağaçları yazıyorsun, dedi. Duygu dilimiz sazımız, oda ağaçtan, ondandır.. Anayı, babayı yazıyorsun, dedi. Neylesek hakları ödenmez, ondandır.. Umudu yazıyorsun, dedi. Tutunacak neyimiz kaldı, ondandır.. Gençleri yazıyorsun, dedi. Gençlik başa bela, ondandır.. Sevdayı yazıyorsun, dedi. Türkülerle büyüdük,…
Arguvan deyince, Üşüyen çocukluğum gelir aklıma ve teneke soba da odun, tezek.. Yanan ateşte çıtırtılı bir ses; Bugün günlerden Arguvan.. -*- İnsan ellisinde bile çocuk, arıyor anayı Ve koymak istiyor başını dizine.. Hasretlik saati dilimde bir türkü; Bugün günlerden Arguvan.. -*- Kıraçtır, susuzdur, bozkırdır Neylersin güzeller, yiğitler diyarıdır.. Bir sevda fısıldar aylı gecede; Bugün günlerden…
