Deliler bir, devrimciler iki. Biz akıllılar onları çok severiz.
Çünkü onlar bizim söylemeye çekindiğimiz şeyleri haykırır,
göze alamadığımız şeyleri korkusuzca yaşarlar..
Onları severiz, çünkü olmak istediğimiz insanı görürüz onlarda.
-*-
Kimdir Deli;
Her günü bayram tadında yaşayandır deli,
Akıllının görmek istemediğini “ kral çıplak “ diye avaz avaz bağırandır deli,
Bizim ustaca gizlediğimiz zayıflıkları saklama gereği duymayandır deli,
Akıllı köprü arayıncaya dek suyu geçendir deli,
Ruh ve Sinir Hastanesinin girişinde düşünen filozof heykelidir deli,
Kuyuya attığı taşı çıkarmaya uğraşan kırk akıllıyı gülümseyerek izleyendir deli,
Dünyada yaşanan onca haksızlığa, zulme boyun eğmeyip deliren duyarlı insandır deli,
Zamanı, toplumu, kuralları, hayatı takmadığı için dışlanandır deli,
Kendimizi akıllı saymak için başkasına yapıştırdığımız yaftadır deli,
Bizden farklı düşünen, giyinen, yaşayan herkestir deli,
Biz gerçek hayatın tutsağı olmuşken, düşlerin özgür kuşudur deli,
Ölüye bir gün, ona her gün ağlanandır deli,
Yerinde duramayan, günün moda deyimiyle ( hiperaktif insandır ) deli,
Dünyaya, doğaya yaptıklarımızı görünce “ İyi ki akıllı değilim “ diyendir deli,
Sevdiğine kavuşmak için dağları kazmayla delmeye kalkışandır deli,
Biz akıllıların korktuğumuz şeyleri söylettiğimiz kişilerdir deli,
Yazan, çizen, düşünen, sorgulayandır deli,
Her köyün, her mahallenin eğlencesi, çocukların neşesidir deli,
Onu delirten şeyleri düşünmeyip, deli deyip geçtiğimiz insandır deli,
Betonlaşan dünyada “ bir tahtası eksik “ kişidir deli,
Her şeye sahip mutsuzların dünyasında, bir selama mutlu olan insandır deli.
-*-
Evet severiz, delileri bir de devrimcileri.. Çünkü deliler biraz devrimci, devrimciler de epeyce delidir.. Severiz onları ama uzaktan.. Korkarız adı deliye çıkmıştan, ürkeriz adı devrimciye çıkmıştan.. O yüzden benzer yapılarda yaşatırız onları; delileri tımarhanede, devrimcileri hapishanede.. Neyse ki onlar biz akıllılardan şanslıdırlar… Kuşlar kadar özgür düşleri, rüyaları, umutları vardır..
-*-
Evet, yukarıda fotoğrafını gördüğünüz bizim Malatya’nın delilerinden biri.. Belik de en ünlüsü, Mersedes Kadir.. Bir ağaç dalından kendine Mersedes araba yapmış, onunla mutlu.. Biz köy çocuklarının vaktiyle çok binmişliğimiz vardır bu ağaç dallarına. Kimimiz at, kimimiz eşek, kimimiz de araba deyi.. Sosyal medyada sıkça paylaşılırdı, hikayeleri, fotoğrafları.. Mersedesini bize miras bırakıp, düşleri son buldu geçenlerde.. Deli dobralığıyla söylersek, öldü, öldü.. Biz akıllılar komik gelen hikayelerini paylaştık, onunla yarenlik ettik.. Bir ağaç dalına otomobil deyi bindi diye gülümsedik.. Tenekeden araçlara bindiğimizi düşünmeden..
Son sözümüz Mersedes Kadir için başsağlığı yayınlayan Malatya’nın resmi makamlarına..
Gelin Malatya ile özdeşleşmiş bu delinin adını bir caddeye yahut bir sokağa verelim. Mersedesini de bir araç müzesine park edelim.. Gelin, çok görmeyin bir deliye..
Hasan Aksoy