Amcamdı..
Güçlü, kuvvetli, çalışkan, namuslu..
90 yaşına merdiven dayamıştı.
Köyde geçmişti koca bir ömür..
Hastaydı, artık düşmüştü elden, ayaktan..
“ Çok sürmez, geri dönerim” diyordu,
Yola çıkarken İstanbul’a doğru..
Uzun sürmedi
İki ay sonra hayata yumdu gözlerini..
-*-
Umutla aranmayı beklemişti
Bu kısa İstanbul günlerinde..
“ O köyde
Elimin değmediği bir karış toprak yok..
Herkeste bir parça emeğim var..
Ama merak edipte halimi,
Aramadı bir Allah’ın kulu..
Canları sağ olsun..
Ben helal ediyorum hakkımı..
Ekmeğini yediğim,
Suyunu içtiğim köyüm, köylüm,
Helal etsin hakkını.. “
-*-
Toprağa verdik onu, bir Ağustos günü..
Yılların kemirdiği bedenini
Bir tohum gibi ektik
İstanbul’a, bu yaban ellere..
Sonra,
İstanbul İstanbul olalı
Görmedi böylesini,
Bir yağmur, bir yağmur..
Hasan Aksoy