Paylaşmak, diyorlar adına..
Kimi Tanrı vergisi güzelliğini, kimi en jön halini,
Kimi ne yemiş, ne içmiş onu paylaşıyor,
Kimi başarılarını gözümüzün içine sokuyor,
Velhasıl herkes kendisinde olanın görselini paylaşıyor..
Bu garip dostunuz da elinden gelen tek şeyi;
Yazı, çizilerini paylaşıyor..
-*-
Kurban olduğum yaradan bize cömert davranmamış..
Yakışıklı değiliz, boy pos yok, o yok, bu yok..
Ekmeği masanın altında bölüp de yeriz, gösteriş ayıp..
Hayata eleştirel, hep iyiyi arayan bir anlayışla bakmışız..
En çokta kendi içimize bakıp, kendi eksiğimizi görmüşüz..
İşte bu yüzden, kendimden bilirim ki,
her insan biraz eksiktir, biraz yarım..
Yarım kalan şeyler vardır içinde..
Arzular, istekler, hayata dair beklentiler..
Bu yarım kalmışlık içinde, el yordamıyla
yol almaya çalışır, adına da yaşamak deriz..
“ Paylaşmak “ belki de içimizde ki bu boşluğun yankısı,
Belki de bu sesi duyurma çabasıdır. Kim bilir..
-*-
Kendimden bilirim,
Yazdıklarımızla kimseye akıl vermek,
yol göstermek gibi bir derdimiz olmadı..
Herkes kendi yolunu bulur,
hiç kimsenin bir başkasının aklına ihtiyacı yok..
Bu sebeple hiç mi hiç sevemedim,
akıl vereni, “şöyle yap, böyle yap “ diyeni..
Paylaştıklarım, içimde ki eksiklerin yankısı..
Yazıp çizerek içimde ki boşluğu doldurmaya,
yarım kalmış kendimi tamamlamaya çalışıyorum.
Birileri iç sesimin yankısını duysun istiyorum..
Ve sesime ses versin.. Seslerimiz karışsın..
Şikayetçi değilim yaşanmamışlıklardan..
Kendimden bilirim, belki de en güzelidir,
yarım kalmış, yaşanamamış şeyler..
Acısı, hüznü, hayali, bir gün yaşanma ihtimali..
Başkalarının iç sesine kulak verebilen can dostlar;
Selam olsun sizlere..
Dilerim ki tamamlansın bütün yarımlarınız..
Hasan Aksoy