Radyo Tiyatrosu..

Yok, “ eskiden her şey daha iyiydi “ diye başlamayacağım.
-*-
Gaz lambası günleriydi.
Kahrolası elektrik batıya geleli yüz yıl olmuş,
ama bizim oralara bir türlü gelememişti..
Almancı amcamın getirdiği, pille çalışan bir radyomuz vardı.
Babam bu radyo da acans dinlerdi, yani haberleri..
Biz çocuklar da “Arkası Yarın” ve “ Radyo Tiyatrosu “
-*-
Hafta içi Arkası Yarın’lar vardı; değişik konulu tiyatro oyunları..
Bu oyunlarda tok, gür sesli sanatçılar rol alıyordu..
Oyuncu rol gereği yürüyorsa “ tak, tak “ ayak sesi,
kapı çarpması, gök gürültüsü, yani her şey sesten ibaretti..
Ama, öylesine doğal ve öylesine gerçekçi sesler.
Oyun en heyecanlı yerinde bitiyor ve “Arkası Yarın” diyorlardı..
Dört gözle bekliyorduk yarını, tiyatro saatini..
-*-
Hafta sonumuz ise “ Radyo Tiyatrosu “ ile şenlenirdi..
Şenlenirdi diyorsam iş o kadar kolay değildi..
Toprak damlı evlerin bir odasında ana ve baba,
diğer odada ise evin çocukları ve yaşlılar yatardı.
Öyle herkese bir oda, yatak filan.. Nerdee..
Aynı yatakta 3, 4 çocuk uyuduğumuz oluyordu..
Radyo Tiyatrosu akşam geç saat yayınlanırdı.
Bizim gibi radyo tiyatrosu dinleyen çocukların, bir de
onlara sorun çıkaran ebe (nine) yada dedeleri olurdu..
Radyoyu mümkün olan en kısık sesle dinlerdik.
Hatta yorganın altına saklardık. Ancak güya
kulakları işitmeyen ebemiz, ne hikmetse yine de duyardı.
Sonra da, “kapatın şunu, kafam şişti” deyip bize çıkışırdı.
Tiyatro da mecburen yarım kalırdı. Ebemiz erken uyusun da,
oyun yarım kalmasın diye, köyde ki türbelerden yardım dilerdik.
-*-
Televizyon, internet, cep vs. zamanımızda hiçbiri yoktu..
Bir tek radyomuz vardı.. Onu da çalıştırmaya pil bulamazdık..
Kahrolası piller çarçabuk biterdi. Köyün içine dağılır,
içinde enerji kalmış atık pil bulmaya çalışırdık. Tek eğlencemiz
kulağa hitap eden bu tiyatrolar.. Öyle dinlemekle bitmiyordu.
Oyunu düşünecek, kafanda canlandıracaksın.. Oyuncuların boyunu, yaşını, yüzünü, saçını.. Hayal kuracak, ete kemiğe bürüyeceksin. Yani bu radyo tiyatroları yalnızca kulağa değil,
yüreğimize, beynimize, yaratıcılığımıza sesleniyordu..
-*-
Neyse, “ eskiden her şey daha iyiydi “ demek istemiyorum.
Ama düşünüyorum da, tüm yokluk ve zorluklara rağmen
birçok şey eskiden daha iyiymiş be kardeşim..
Hasan Aksoy