Yedi yıl askerlik yapmış,
büyük büyük dedem.. 15 gün bedelli değil..
Kurtuluş savaşı verilmişti yedi düvele karşı
ve “ bize en uygun yönetim biçimi “ diye
ilan edilmişti Cumhuriyet..
Böyle diyordu, İlk Okul öğretmenimiz..
-*-
Saltanat bitmiş, halifelik kaldırılmış,
Devlet işleri din işlerinden ayrılmış.
( bundan mıdır bilinmez, Atatürk’ü anmıyor diyanet )
Eşitlik demekti Cumhuriyet, eğitimde, sağlıkta..
Milletin efendisi oluyordu köylümüz..
Böyle diyordu Orta Okul öğretmenimiz.
-*-
Özgürlük demekti Cumhuriyet..
Yaşama, düşünce, toplantı, gösteri, basın..
Seçme seçilme hakkı geliyor,
ve eşit vatandaş oluyordu
“ sofrada ki yeri öküzümüzden sonra gelen “ kadınımız..
Böyle diyordu Lise öğretmenimiz..
-*-
Cumhuriyet barış demekti, yurtta, dünya da..
Bilim demekti, sanat, edebiyat demekti.
Kindar değil, düşüncesi hür, anlayışı hür,
vicdanı hür nesiller yetişsin istiyordu..
“Biz kurduk, siz yücelteceksiniz “, diyor
ve gençlere emanet ediyordu Mustafa Kemal..
Gençler baş tacıydı, ayakaltı değil..
Böyle diyordu üniversite hocalarımız..
-*-
Cumhuriyet kimsenin tapulusu değildi,
bu ülke de yaşayan herkesindi..
Birlik, beraberlikti Cumhuriyet..
Bitmişti tek adam düzeni..
Tarih bilinciydi, geleceğin teminatıydı..
Demokrasi Cumhuriyetin altın tacıydı..
Böyle diyordu okuduğumuz kitaplar..
-*-
Kendi vekilini halk seçer diyordu, parti liderleri değil.
Sudan bahane ile tekrar edilmezdi kaybedilen seçim.
Halk “ benim ki neylerse güzel eyler “ demez,
ilk seçimde al aşağı ederdi, hırsızı, uğursuzu..
Halkın iradesine saygıydı Cumhuriyet, kayyum değil..
Herkesin görüşüne saygı, eleştirisine hoşgörü..
Böyle diyordu tarih kitapları..
-*-
29 Ekimlerde adet yerini bulsun diye
kuru mesajlar değildi Cumhuriyet..
Bir ilkokul öğrencisinin
heyecanla, coşkuyla okuduğu
şiir demekti Cumhuriyet..
Biz Cumhuriyeti böyle gördük, böyle bildik..
Böyle bilmeye de devam edeceğiz,
Dosta düşmana inat..
Hasan Aksoy