Sinema, reklam, pazarlama dünyası güzelin,
yakışıklının üzerine kurulmuştu..
Türküler, şarkılar, şiirler hep güzeli anlatıyordu..
Badem gibi gözler, yay gibi kaşlar,
kiraz gibi dudaklar, rüzgar da savrulan saçlar..
Tapılan, bedensel güzellikti..
**
Ayşen Gruda..
Domates güzeli..
Evde kalmış çirkin kız,
Koca peşinde koşan kız kurusu..
Güzel değilsen, yakışıklı değilsen
sana en uygun rol komik rollerdir..
Hatırlayın Şener Şen’le aşklarını..
Onların yaşadıkları aşk romantik değildir,
olsa olsa komiktir..
Yıllarca yüzlerce filmde karşımıza çıkmıştı..
Gülümseyip geçiyorduk..
Hepsi o kadar..
**
Evet, ikinci rollerin çirkin kadınıydı,
evet gülümsetmişti bizi..
ve biz sonradan anladık,
O, gerçeğin filminde hep başroldeydi..
Özür dilerim Ayşen Abla,
Birilerinin gözümüze taktığı gözlükle bakıp,
Yalan hülyalara kapılıp ta,
Güzelliğini fark edemediğim için..
Seni tanıyamadığım için,
Seni anlayamadığım için,
Bin defa özür dilerim senden..
Yalancı başrollerin solmuş güzelleri
çirkinleşirken zamanın girdabında,
saklanırken birilerinin arkasına,
Yüreklice sanatçı duyarlılığı gösterdiğin için,
teşekkür ederim sana Ayşen Abla,
Bin defa teşekkür ederim..
“ Vasiyete gerek yok.
Bu halk beni nasıl gömeceğini bilir..
Onlar bilir beni.. “ demiştin.
Biliriz seni, bir ağaç gibi ayakta, dimdik gittin..
Toprağın sevgimiz, cennetin alkışlarımız..
Çok uzağa değil, kalbimize gömdük seni..
Hasan Aksoy